Αθάμας (Ορχομένος)

Πηγή φωτο google maps

Πηγή φωτο google maps

Χειμερινό & Θερινό.
Ξεκίνησε τέλη δεκαετίας 40 και έκλεισε δεκαετία 80.
Ιδιοκτησία Σλατινόπουλου.
Πηγή φωτο asopichos.gr


Απόσπασμα από asopichos.gr

Ο κινηματογράφος

Με τον κινηματογράφο πως ασχοληθήκατε;
Ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Στη Σκριπού, εκεί στα κτίρια του Μελετίου, που ήταν το κρεοπωλείο του Κλιούμη, έπαιζε κινηματογράφο. Είχε μια μηχανή, βουβή τότε, και έκανε προβολές. Μετά ήρθε ο πόλεμος και εγκαταλείφθηκε αυτή η προσπάθεια. Τελειώνοντας ο πόλεμος και αφού άρχισαν τα πράγματα να είναι καλύτερα, εκτός τις μοτοσυκλέτες και τα μοτοποδήλατα ξανασχολήθηκε με τον κινηματογράφο.

Πως έγινε αυτό;
Στην κατοχή είχαμε αγοράσει μια μηχανή κινηματογράφου, Γαλλικής κατασκευής ΝΙΤΣΙ, σπάνιες μηχανές, να φανταστείς υπήρχαν στην Αθήνα το πολύ 2-3 εκείνη την εποχή, και αποφασίσαμε να κάνουμε λοιπόν ένα σινεμά.

Ήταν το πρώτο σινεμά στον Ορχομενό; Πως το ονομάσατε;
Ναι ο πρώτος κινηματογράφος στον Ορχομενό, ο ΑΘΑΜΑΣ. Άρχισε σαν θερινός και μετέπειτα σκεπάσαμε την αίθουσα και τον κάναμε θερινό.

Αυτά πότε συνέβαιναν;
Προς το τέλος της 10ετίας του ΄40.

Ο… αυτοκινούμενος κινηματογράφος.

Μετά από τον πόλεμο στις αρχές της 10ετίας του ΄50 σκεφτήκαμε να κάνουμε κινητό κινηματογράφο. Αγοράσαμε λοιπόν ένα αυτοκίνητο (φορτηγάκι Αγγλικό από τον πόλεμο) και προσαρμόσαμε την κινηματογραφική μηχανή πάνω, κανονική με βολταϊκό τόξο όχι με λάμπες.

Αφού το φτιάξατε που πηγαίνατε για προβολές;
Σε όλη τη περιοχή. Στην Αταλάντη, στη Αγιο Γεώργιο, στη Λάρυμνα, Αμφίκλεια, Καμένα Βούρλα, Δαύλεια, και σε πολλά άλλα χωριά σε όλα τα χωριά σχεδόν της Βοιωτίας, Φθιώτιδας και της Φωκίδας. Με επίκεντρο τον Ορχομενό στα χωριά των νομών που μπορούσαμε να φτάνουμε.

Πως ήταν η διαδικασία; Τι κάνατε πηγαίνοντας στα χωριά. Φαντάζομαι ότι θα είχε κάποια διαδικασία σχετικά με το χώρο, την προσέλευση του κόσμου, το εισιτήριο…
Ναι πηγαίναμε και βάζαμε διαφημιστικά ταμπλό με φωτογραφίες της ταινίας στη πλατεία. Μετά γυρνούσαμε τις γειτονιές και με το μεγάφωνο ενημερώναμε για το έργο, την ώρα και σε ποιο καφενείο θα το παίξουμε. Μέχρι να έρθει η ώρα προβολής, καμιά ώρα περίπου πριν, διασκεδάζαμε τον κόσμο με μουσική που βάζαμε. Ήταν μια διέξοδος για τον κόσμο εκείνη την εποχή, ξέρανε πότε θα πάμε και μας περίμεναν, έβγαιναν στις πόρτες και στα παράθυρα να μας δει, να ακούσει μουσική.

Πως δέχονταν οι μαγαζάτορες να σας φιλοξενήσουν;
Τους πληρώναμε, τους δίναμε ένα ποσοστό 15-20% και βέβαια πουλούσαν αναψυκτικά και διάφορα άλλα. Στήναμε την οθόνη σε ένα τοίχο, πηγαίναμε το αυτοκίνητο-μηχανή απέναντι έξω από τη τζαμαρία και παίζαμε. Όταν ήταν χειμώνας παίζαμε στα καφενεία και το καλοκαίρι σε ανοιχτούς χώρους, σε πλατείες, αλάνες.

Ερχόταν κόσμος;
Βέβαια πολύς κόσμος. Μας περίμεναν πότε θα πάμε. Είχαμε τακτικές ημέρες για κάθε χωριό. Γνώρισα πολύ κόσμο. Ο κόσμος μας έβλεπε διαφορετικά τότε, είχαμε διαφορετικό επίπεδο, άλλη κουλτούρα. Ο κόσμος ερχόταν να δει ταινίες, να ψυχαγωγηθεί, άλλοτε να γελάσει, να κλάψει, να δει περιπέτειες να γνωρίσει έναν διαφορετικό κόσμο.

Ήταν τότε και η μοναδική του διέξοδος… Πόσα χρόνια πηγαίνατε στα χωριά;
Από το 1955 μέχρι και τη 10ετία του 80. Στον Ορχομενό ανοίξαμε τον κινηματογράφο μετά το 1950 και στα χωριά βγήκαμε το 1955.

Το σινεμά στον Ορχομενό

Για πείτε μας για τον Ορχομενό, υπήρχαν άλλοι κινηματογράφοι τότε;
Ήταν ο δικός μας ο ΑΘΑΜΑΣ, μετά έγινε το ΠΑΝΘΕΟΝ του Πατσούρα, εκεί που είναι σήμερα ο φούρνος του Ρέντζου ήταν το θερινό ενώ το χειμερινό ήταν εκεί που είναι σήμερα η Εθνική Τράπεζα.
Μετά έγινε η ΕΛΛΗ του Ρέντζου (10ετία του ΄60) πολύ μεγάλος κινηματογράφος χειμερινός και θερινός εκεί στη κεντρική πλατεία, σήμερα έχει καταστήματα.
Στη συνέχεια κάναμε εμείς το ΡΕΞ θερινό, περίπου εκεί που είναι το κτίριο του ΟΤΕ και ύστερα άνοιξε και η ΟΑΣΙΣ του Βούτσα ήταν εκεί που είναι σήμερα το ομώνυμο μπαρ.

Θα θέλατε να λειτουργούσε και σήμερα ο Αθάμας;
Ναι δεν υπήρχε πρόθεση να τον κλείσουμε αλλά υπήρξαν διάφορα προβλήματα.

Ο ΑΘΑΜΑΣ υπάρχει ακόμη…

Ποιος κινηματογράφος έκλεισε τελευταίος στον Ορχομενό;
Ο ΑΘΑΜΑΣ πρώτοι ανοίξαμε τελευταίοι κλείσαμε την δεκαετία του ‘80.

Υπήρχε ανταγωνισμός;
Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ποιος θα κάνει σωστή επιλογή της ταινίας, πόσο διάστημα την ήθελε, χειμώνα ή καλοκαίρι και ποιος θα δώσει τα περισσότερα χρήματα. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα με αποτέλεσμα να πληρώνουμε πολύ ακριβά τις ταινίες στις εταιρείες παραγωγής και πολλές φορές να μη βγάζουμε τα έξοδά μας. Έτσι άρχισε ο κινηματογράφος στον Ορχομενό να φθίνει.

Μαζί με τις εξελίξεις βέβαια, τηλεόραση, άλλοι τρόποι ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Αν δεν υπήρχαν τα προβλήματα που μας είπατε θα δουλεύατε τον «Αθάμα»;
Ναι βεβαίως εγώ θα τον δούλευα, μπορώ να τον δουλέψω.Σε τι κατάσταση είναι;
Είναι σε πολύ καλή κατάσταση όλα είναι σε πολύ κατάσταση.