Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Ορφεύς (Ζάκυνθος)


Θερινό.
Πηγή εφημερίδα Ζακύνθου "Ημέρα".

Απόσπασμα από imerazante.gr
Επισκευάζαμε τον χειμερινό κινηματογράφο “ΟΡΦΕΥΣ” στη οδό Αλεξάνδρου Ρώμα 60, για χειμερινό. Εκείνη τη χρονιά οι Αφοί Κεφαλληνού άρχισαν να μετατρέπουν τα παλιά δικαστήρια στην οδό Φωσκόλου, σε χειμερινό κινηματογράφο.
Μετά την αποπεράτωση του κινηματογράφου “ΟΡΦΕΥΣ”, ήλθε η επιτροπή να μας δώσει την άδεια λειτουργίας, αλλά δεν μας έδωσε γιατί έλεγαν ότι είχαμε ελλείψεις.
Μάλλον περίμεναν να τελειώσει ο καινούργιος κινηματογράφος κι έτσι πέρασε η χειμερινή σαιζόν χωρίς κινηματογράφο.
Στον κινηματογράφο μας Κεντρικό και μετέπειτα Ορφεύς , ταμίας πάντα ήταν ο Νίκος Πυριόχος υπάλληλος στο συμβολαιογραφείο Ζαμπάτη.
Στην είσοδο του κινηματογράφου πορτιέρης ήταν ο Σπύρος Μεϊντάνης. Ήταν μουγκός, πολύ αυστηρός και δεν άφηνε κανέναν να περάσει χωρίς εισιτήριο. Όμως έξω από την είσοδο πολλά παιδάκια περίμεναν την ευκαιρία να τρυπώσουν μέσα. Μερικά τα κατάφερναν. Ο Σπύρος όμως, έκανε έλεγχο στην αίθουσα, και όταν έβλεπε κάποιους λαθραίους τους έβγαζε έξω πιάνοντας τους από το αυτί. Τότε τα παιδιά βρήκαν άλλο κόλπο. Έβγαζε ένα παιδί εισιτήριο και περνούσε μέσα. Πήγαινε στην έξοδο του κινηματογράφου, την άνοιγε, και περνούσαν οι υπόλοιποι απ” εκεί, κρυφά.
Ο Ανταγωνισμός μεταξύ “Ορφεύς” – “Πάνθεον” ήταν μεγάλος. Ο Πιπίτσας (Σπύρος Χατζής) που ήταν το παιδί του σινεμά “Ορφεύς”, και που κατόπι έγινε καλός μηχανικός προβολής, κατασκόπευε το “Πάνθεον”, τι ταινία θα έβαζε στο ταμπλό και ανάλογα εμείς έπρεπε να βάλουμε άλλη πιο εμπορική. Αλλά το ίδιο έκαναν και οι άλλοι του “Πάνθεον”. Τόσο, που στο τέλος μέχρι το απόγευμα, μπορεί να αλλάζαμε 2-3 ταινίες στο ταμπλό με την ανακοίνωση για την προβολή.
Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος τόσο, που μια μέρα στον “Ορφέα” παίζαμε την μουσικοχορευτική ταινία “Σιλουέτες”. Στο “Πάνθεον” παιζόταν μια περιπέτεια καλή. Ο κόσμος περνούσε από τον κινηματογράφο μας, και από το καντούνι της Οδηγήτριας πήγαινε στο “Πάνθεον”. Τους έβλεπε ο πατέρας μου και στενοχωριόταν, που δεν είχαμε εισιτήρια. Η ώρα περνούσε και δεν βλέπαμε να έρχεται κανείς. Κατά τις 9.30΄ ώρα άρχισαν να έρχονται από το “Πάνθεον” για το δικό μας σινεμά. Αφού μαζεύτηκαν αρκετοί, αντί να τους δώσουμε εισιτήριο, κλείσαμε το ταμείο και την πόρτα και έδωσε εντολή ο πατέρας μου να αρχίσει η προβολή της ταινίας μόνο για εκείνον. Οι πελάτες έξω άκουγαν που παιζόταν το έργο, και κατάλαβαν την οργή του πατέρα μου και σιγά, σιγά έφυγαν. Το έργο παίχτηκε μέχρι τέλος. Αυτό μου έμεινε στο μυαλό μου και πάντα το θυμάμαι. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

CINEMAHELLAS

CINEMAHELLAS
Ακρόπολη