Μινώα ή Αγλαΐα (Ηράκλειο)

Πηγή φωτο Facebook/Nikos Kehagiakis

Πηγή φωτογραφιας cinema-her.com.

ΜΙΝΩΑ Χειμερινό. Πσω από τη βασιλική 

του Αγ. Μάρκου.  Στη θέση του ΑΓΛΑΙΑ.

Κατεδαφίστηκε το 1982.

ΑΓΛΑΙΑ Χειμερινό. Στη βασιλική του 

Αγ. Μάρκου. Ξεκίνησε το 1926, το 1936

άλλαξε όνομα σε ΑΠΟΛΛΩΝ,  

ιδιοκτησία Λιναρδάκη. Έκλεισε το 1956.

Πηγή φωτογραφιας cinema-her.com. 

Από εφημερίδα "Πατρίς" Ν. Τσαγκαράκης

Αγλαΐα/ Μινώα 
Δεν είναι άλλη από τη βασιλική του Αγίου Μάρκου, η οποία είναι ένα από τα παλιότερα και πιο ταλαιπωρημένα κτίρια της πόλης. Πρόκειται για ενετικό ναό, αφιερωμένο στον προστάτη της Βενετίας. Επί τουρκοκρατίας είχε μετατραπεί σε τέμενος που ανήκε στον αρχηγό των οικονομικών Δεφτερδάρ Αχμέτ Πασά, γι’ αυτό κι ήταν γνωστό ως Δεφτερδάρ τζαμί, ονομασία με την οποία συναντάται στις εφημερίδες των αρχών του αιώνα (ως ‘Τεφτερντάρ’ τζαμί). 
Λειτούργησε ως κινηματογράφος για πρώτη φορά το 1926, με την ονομασία «Αγλαΐα». Το όνομα παραπέμπει στην ιστορία του «Απόλλωνα», ο οποίος το ’26 άλλαξε την ονομασία του από «Αγλαΐα» σε «Απόλλων». Η μεταφορά του ονόματος «Αγλαΐα» στη βασιλική, οδηγεί σε διάφορες υποθέσεις σχετικά με το ποιος διαχειριζόταν το χώρο, καθώς υπάρχουν στοιχεία για να υποστηρίξουν τόσο τον Κοκκέβη όσο και τον Λιναρδάκη. Πάντως, ως «Αγλαΐα» λειτούργησε για τελευταία φορά το 1929. Το 1936, ο Λιναρδάκης εγκαινίασε την αίθουσα με καινούριο όνομα κι αφου πρώτα την είχε ανασκευάσει με κινηματογραφικές προδιαγραφές. Το «Μινώα» άνοιξε το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς και αντιμετωπίστηκε πολύ θετικά από τον τύπο και τον κόσμο, καθώς η δημιουργία του είχε ως αποτέλεσμα την ανακαίνιση του κτιρίου και τον εξωραϊσμό του συγκεκριμένου σημείου της πόλης, βελτιώνοντας την εικόνα της. Σύμφωνα με περιγραφή σε εφημερίδα της εποχής, η αίθουσα ήταν εξοπλισμένη με συστήματα εξαερισμού και θέρμανσης, πλούσιο φωτισμό και μάλιστα διέθετε θεωρεία αποκλειστικά για το Νομάρχη και το Δήμαρχο. Στην πίσω πλευρά του κτιρίου λειτουργούσε επίσης θερινός κινηματογράφος με την ίδια ονομασία. Το «Μινώα» θα μπορούσε να πει κανείς ότι λειτουργούσε ως ‘αναπληρωματική’ αίθουσα του «Απόλλωνα». Έτσι, όταν αυτός επαναλειτούργησε το 1956, ο Λιναρδάκης αποφάσισε να κλείσει το «Μινώα», καθώς διέθετε πλέον ένα μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο χώρο. 

Απόσπασμα από την εφημερίδα "Πατρίς" Ν. Τσαγκαράκης

Στη σημερινή Βασιλική του Αγίου Μάρκου ήταν ο κινηματογράφος “Μινώα”. Όταν λοιπόν ο Λιναρδάκης κατασκεύαζε τον “Απόλλωνα” όλα αυτά τα χρόνια μέχρι το 1956, λειτουργούσε το “Μινωά”. Είχε ειδικό χώρο στα θεωρεία για τα υψηλά πρόσωπα της πόλης μας. Στη Γαλαρία βέβαια, δηλαδή στα μπροστινά καθίσματα, η τιμή του εισιτηρίου ήταν πιο χαμηλή απ’ ό,τι στα άλλα σημεία του κινηματογράφου. Επίσης στην οδό 1821 εκεί που σήμερα είναι τα ηλεκτρικά είδη του Βασιλειάδη, στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ιωάννη, από το 1933 μέχρι το 1937 λειτούργησε ο κινηματογράφος “Παλλάς”. “Πήγα μικρός κάποτε να παρακολουθήσω ένα έργο μαζί με τον πατέρα μου. Καλά ήταν, αλλά είχε μερικούς κοριούς και με ενοχλούσαν” είναι τα λόγια κάποιου φίλου μου, στον οποίο έμεινε “αξέχαστη” εκείνη η προβολή!